Шырын Леанід Іванавіч
Лявон Шырын беларускі дзіцячы пісьменнік, паэт нарадзіўся 1 студзеня 1930 года ў вёсцы Працавічы, Слуцкага раёна.
Вучыўся завочна ў Слуцкай, потым у Менскай пэдагагічнай вучэльні (скончыў у 1954 годзе). У 1951-1957 гг. выкладаў маляванне, чарчэнне, замежную мову, беларускую мову і літаратуру ў школах Любанскага раёну (в. Таль, Асавец, п. Барыкоў, г. Любань). Завочна скончыў беларускае аддзяленне філялягічнага факультэту Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсітэта (1962 г.).
З 1957 году — загадчык аддзелу рэдакцыі старобінскай раённай газэты «Савецкі патрыёт».
З 1958 году — загадчык Старобінскага раённага педкабінэту, з 1960 году — дырэктар Жабінскай васьмігадовай школы, з 1962 году — загадчык аддзелу народнай асветы Старобінскага райсавету, з 1963 году — дырэктар Жабінскай сярэдняй школы.
У 1968-1982 гг. — намеснік дырэктара па вучэбна-выхаваўчай рабоце Салігорскай завочнай сярэдняй школы. З красавіка 1982 году — дырэктар Мяцявіцкай сярэдняй школы Салігорскага раёну.
У 1982-1989 гг. — дырэктар Гоцкага вучэбна-вытворчага камбіната Салігорскага раёну.
Сябра Сююза пісьменнікаў СССР з 1986 года.
Першы верш надрукаваны ў 1956 годзе ў любанскай раённай газэце «Кліч Радзімы». У абласным і рэспубліканскім друку выступаў з 1974 годзе. Аўтар гумарыстычных вершаў, сцэнароў перадачы «Калыханка» Беларускага тэлебачання (1982—1985) і інш.
Кнігі:
- 1978 — «Мы дзеці шахцёраў», зборнік дзіцячых вершаў (кніжка-маляванка);
- 1980 — «Песьні ручая», зборнік дзіцячых вершаў;
- 1989 — «Ясь, жалейка і вясна», зборнік дзіцячых вершаў.
Памёр 14.05.1994г.
Я ляжу ў траве
Я ляжу ў траве
Густой,
Бачу горы
Над сабой.
Бачу я акул
Зубатых,
Журавоў кліны
Дзюбатых.
Бачу воўка
І мядзведзя.
Бачу, слон
На поні едзе.
Бачу, кіт плыве
З фантанам.
Малпа там
За капітана.
Бачу сонца,
Месяц бачу.
Бачу, з вудай хтось
Рыбачыць…
А мяне ніхто
Не бачыць…
Фантазірую
Ў траве.
Бы кіно гляджу
Ў небе.
Ды вось мама ўжо
Заве.
Мне дадому бегчы
Трэба.
Лявон Шырын